VARLIĞI VAR EDEN

VARLIĞI VAR EDEN

Ey varlığı, varı, var eden var!

Yok yok, sana yok demek, ne düş var.

Der her şeyin lisanı her gah,

Allah, Allah, Allah, Allah.

Ey kudreti eyleyen hüveyda,

Her zerrede bin türlü ma'na,

Senin elindedir bir tekellüf,

Cüz'i, külli, bütün tasarruf,

Zatın senin ol kadar büyüktür,

Başka büyüklükler, pek küçüktür.

Ey cihanı süsleyen mühendis,

Sensin bu alemlere müessis

Cemalini kılmaya temaşa,

Bir ayna düzdün, ismi eşya,

Yıldızlarla alemi donattın,

Binlerce böyle güneş yarattın.

Hepsini kudretinle parlattın,

Birbirinden uzaklara attın.

Sonsuza gidiyor sanki hepsi,

Aydınlatıyor pek azı bizi.

Sensin eden, yoktan var,

Mahlukları, alemi muamma.

Atom, molekül, enerji her an,

Emrinle buluyor, bunca nizam.

Ey alemleri var eden Allah,

Ey ademleri zar eden Allah,

İnsan ne garip bir mahluktur,

Akıl görünür, kusuru çoktur.

İnsan bilirim sanır da bilmez,

Ne kadar bilse , cehiden kesilmez.

Güya,cehlin hilafıdır ilm,

Cehlin sırf, itirafıdır ilm.

Ya Rab, bu ne imtihan ne bela,

İnsanda bu acz ile bu dava

Ya Rab, ne güzel nizamdır bu,

Ya Rab, ne nizamı tamdır bu.

Ya Rab, bu ne saltanat ne kudret

Ya Rab bu ne hendese ne sanat.

Bir avuç toprağa can verirsin,

Ağaca, taşa lisan verirsin.

Birsin birliğinde şek yok.

Mülkünde seninle müşterek yok.

Ey hayyu kadir olan bir Allah,

Bi mislü müşabih olan Allah!

Ey damlayı derya eden Allah!

Kalbi hastalara tabip sensin,

Bağrı yanıklara şefik sensin!

Ruhu bozulanların şifası,

Derdi olanların devası!

Mazlumların sığınasın sen!

Acizlerin dayanağısın sen!

Çaresizlere çare olursun,

Kimsesizlere kimse olursun!

Aşıklar gözü yaşı için,

Yanıklar bağrı,başı için,

Merhamet et bu fakir kuluna,

Yok takatim artık imtihana.

Nefsinin elinde oyuncaktır,

Rahmetmez isen hali harabdır.

Kurtar, bu bendeyi sen, benlikten,

Daha hiç haberi yok kendinden!