YOL KARDEŞLiĞi
GENEL
0
Yorumlar
Hak dostu Bişr-i Hâfî Hazretleri, Esved bin Sâlim’i, Mâruf-i Kerhî Hazretleri’ne yollar. Esved bin Sâlim ona:
“–Bişr-i Hâfî seninle kardeşlik olmak istiyor. Bunu açıkça söylemekten çekindiği için, beni size gönderdi. Kendisini kardeşliğe kabul etmenizi diliyor. Fakat kardeşlik haklarına lâyıkıyla riayet edememekten çekiniyor.” der.
Bunun üzerine Mâruf-i Kerhî Hazretleri:
“–Ben kardeş olduğum kimseden gece-gündüz ayrılmak istemem.” deyip Allah için sevginin faziletini anlatan birçok hadîs-i şerîf okur. Sonra da din kardeşliğinin mahiyetini ve gerçek bir kardeşlik muhabbetinin nasıl olması gerektiğini şöyle izah eder:
“–Rasûl-i Ekrem (s.a.s) -,
Hazret-i Ali’yi kendine kardeş yapmakla, onu ilimde kendisine ortak etti. En sevimli kızını ona verdi. Şimdi sen şahit ol, madem ki seni gönderdi; ben de onu Allah için kardeşliğe kabul ettim. O beni ziyaret etmezse de, ben onu ziyaret ederim. Ona söyle, sohbetlerde buluşalım. Hâlinden hiçbir şeyi benden saklamasın, her hâlini bana bildirsin…”
İbn-i Sâlim, durumu nakledince Bişr-i Hâfî Hazretleri bundan gayet hoşnut olur ve memnuniyetle kabul eder.